x i y osobama pomagala sam troseci svoj novac, vrijeme i ogromne psihosocijalne i fizicke napore, trud i zalaganja - ne samo - ne - trazeci, nego odbijajuci svaku protu-uslugu, iz razloga sto moja pomoc nije bila motivirana materijalnim interesom, nego me ispunjavala duhovnim bogatstvom, za koje ne postoji materijalna kompenzacija - no, kada su x i y osobe dobile moju odbijenicu za pokusaj naplate mojih dobrovoljnih aktivnosti, u svom nistavilu i bijedi svog postojanja - moje odbijanje su shvatili na sebi svojstven - eticki bijedan, nistavan nacin - zabivsi mi i preko od vise uzasavajuce bolnih - po zivot opasnih udaraca. ovu kratku istinitu pricu namijenila sam autorima one ,,stare dobre\'\' floskule: - ,,Ne pitaj sta je drzava ucinila za tebe - nego sta si ti ucinio/la za drzavu\'\' - - iz razloga sto su glavni junaci moje price vodeci ljudi ove ,,drzave\'\' - koji funkcioniraju kao tesko oboljele osobe sa posebnim psihopato-teokleptokratskim potrebama - iliti mafiji koja je u pocetku plivanja na povrsini - imala svoju drzavu - da bi je pred potpuni nestanak dogurala do avlije koja naprosto ne moze prezivjeti - sto ranije nestane - to bolje i bezbolnije po sve njene zrtve - odnosno - po sve koji su dali od sebe sve - za drzavu - a za uzvrat dobili bezbroj uzasavajuce bolnih po zivot fatalnih udracaca - sa svih strana - od svih - bivsih nekada (,,cuvara\'\') vitalnih nacionalnih organa vlasti - sada vec odumrlih, ili u procesu posljednje faze odumiranja...