Jednačenje suglasnika po zvučnosti Zbog teškog izgovora suglasničkih grupa u kojima stoje, jedan pored drugog, dva suglasnika različita po zvučnosti, vrši se jednačenje suglasnika po zvučnosti. U toj glasovnoj promjeni uvijek drugi glas utiče na prvi; ako je na drugom mjetu zvučni, a na prvom bezvučni tada bezvučni prelazi u svoj zvučni parnjak /svatba – svadba, topdžija – tobdžija/ i obrnuto – ako je na drugom mjestu bezvučni, onda prvi, zvučni prelazi u svoj bezvučni parnjak / pregradak – pregratka, poredak – poretka/.