Svakome je rodni grad nesto. Sarajevo je moj rodni grad i puni mi znaci. Ali, ruku na srce, vec je odavno vrijeme da stavimo sentimentalu na stranu i da malo pogledamo oko sebe. Od aerodroma, Stupske petlje, auto pijace, djece koja prose po ulici, djece koja peru sofersajbe na semaforima, plakatima koji su svugdje poljepljeni, autima koji su parkirani na skoro svakoj zelenoj povrsini i trotoaru, hiljade kuca bez fasada (imaju pare da dignu 3 sprata ali nikako da zavrse fasadu ili da malo srede oko kuce), polurazvaljen gradski saobracaj, isarani haustori, prolazi izmedju zgrada koji smrde na urin, itd. itd. itd. Sarajevo trenutno lici na sve osim na glavni grad (evropski). A imamo fantasticnu osnovu da bude!. Ali mi smo postali vrlo letargican narod i samo dok je nama po naosob dobro nije bitno kako je i sta je oko nas.