Na izložbi su predstavljena djela u raznorodnim medijima, grafičkim listovima, fotografije, video arta i instalacije.
"Umjetnost i duhovnost su neraskidive, jer prvotna je potekla iz potonje. Tako je čovjekova, napose umjetnikova, potreba da stalno istražuje po granicama svoga intelekta, spoznajnog, iza koprene vidljivog, da pokaže da postoji druga strana pojavnog svijeta, unutarnja dimenzija ovog postojanja. Duhovnost, neuhvatljiva, neizreciva i nepredstavljiva, te svaki pokušaj njenog predstavljanja je subjektivna predstava, refleksija slike, stoga i ova izložba nosi naziv 'Slika ogledala'", rekla je za Klix.ba Meliha Taperić jedna od umjetnica koja izlaže u okviru ove izložbe.
Na izložbi su predstavljeni grafički listovi Admira Mujkića, o legendarnim krajiškim junacima – dervišima koji postaju duhovne siluete, još uvijek prisutne ali bestjelesne s prepoznatljivim odorama i simbolima. Rad Amele Hadžimejlić je u formi videa u kojem je predstavljen derviški obred zikr isprepleten sa motivima tekijskih ćilima.
Ćazim Hadžimejlić uradio je otiske na koži i u zlatu koji simboliziraju iskristaliziranu dušu pretvorenu u iluminirano zlato, a Halida Emrić je izradila 99 posudica od ilovače koje simboliziraju 99 božanskih imena i atributa koji se reflektiraju kroz čovjeka koji je također stvoren od ilovače.
Fotografije Harisa Memije izložene su pod nazivom “Ashq in Bosnia” i predstavljaju pokret derviškog performansa i živu iluminoznu atmosferu, dok se Meliha Teparić predstavila kaligrafskim formama kufi pisma koje su transponirane iz negativne u pozitivnu formu uz poigravanje nivoa, značenja i interpretacija time ukazujući na opću slojevitost svih stvari oko nas, te njihovu primarnu, unutarnju dimenziju postojanja.
Mirza Agić predstavio je crno-bijele fotografije derviškog plesa koji su odbacili crnu odoru materijalnog svijeta i prepustili se bjelini odore koje simbolizira duhovni svijet, te nestaju u svom ljubavnom plesu. Rad Samira Sinanovića je inspiriran Rumijevim stihom "Ljubav je savršena žeđ" i pretočen u fotografiju koja je nastala negdje u srcu brdovite Bosne, njenih stijena i slapova iz kojih se kao kapljica vode odvojila od svog prvobitnog stanja te se transformirala kao derviš u zanosnom plesu.
Sead Emrić uradio je grafičke listove simbola Sulejmanovog pečata - kružne kaligrafske rozete Sinanove tekije i motivima bosanskog posuđa kojim razotkriva mistično-duhovnu atmosferu, kao i Taida Jašarević čiji grafički listovi, inspirirani Rumijevom poezijom "Mi smo rođeni i živimo unutar crne vode" prikazuju metaforu stalnih promjena života dok suština ostaje ista, a to je ljubav.
Izložba u galeriji Yunus Emre centra bit će otvorena od 15. do 30. jula od 10 do 17 sati.
