Jedno od pravila je da samo živi ljudi smiju biti predloženi za Nobelovu nagradu. Dobitnici Nobelove nagrade za mir Dag Hammarskjold (1961) i Erik Axel KarlFeldt (1931) ipak su posthumno odlikovani - jer su umrli nakon što su kandidovani.
Ali, od 1974. godine se u takvim slučajevima više ne dodjeljuje nagrada. Uprkos tome, 2011. je jedna Nobelova nagrada dodijeljena mrtvom čovjeku.
Komitet je svojevremeno saopštio da je dodijelio nagradu za medicinu Ralphu Steinmanu, ali nije znao da je Steinman preminuo tri dana ranije. U tom slučaju je napravljen izuzetak i članovi porodice preminulog dobitnika su preuzeli nagradu u Parizu.
Četiri naučnika su dobila čak po dvije Nobelove nagrade. Amerikanac John Bardeen je dva puta odlikovan u oblasti fizike: jednom za pronalazak tranzistora (1956), a drugi put za teoriju o superprovodljivosti (1972).
Britanski biohemičar Frederick Sanger je dva puta dobio Nobelovu nagradu za hemiju: 1958. za analizu strukture insulina, a 1980. za metodu određivanja nukleinskih baza u DNK.
Neobična kombinacija je uspjela američkom hemičaru Linusu Paulingu: 1954. godine dobio je Nobelovu nagradu za hemiju, a 1962. za mir. Pauling je bio veliki protivnik nuklearnih proba.
Do sada najpoznatiji dvostruki dobitnik Nobelove nagrade je Marija Kiri: 1903. za fiziku i istraživanje radioaktivnosti, a 1911. za hemiju i otkriće polonijuma i radijuma.
Ženama su do sada dodijeljene 44 Nobelove nagrade, ali samo 16 puta za neku od tri naučne discipline - što čini tri procenta. U oblasti fizike Nobelovu nagradu su dobile dvije žene, u oblasti hemije - četiri, a za doprinos medicini nagrađeno je ukupno deset žena.
Jedan dobitnik Nobelove nagrade za mir - Le Duc Tho i jedan dobitnik te nagrade za književnost - Jean-Paul Sartre odbili su da prime nagradu. Sartre je odbijao sva javna priznanja, a Le Duc Tho nije htio da primi nagradu zbog tadašnje situacije u Vijetnamu.
Tako nešto nije se događalo u naučnim disciplinama.
Njemačkim naučnicima koji su radili za vrijeme Hitlerove vladavine bilo je zabranjeno da prime nagradu. Tom mjerom su bili pogođeni Richard Kuhn 1938. i Adolf Butenandt 1939, obojica nagrađeni u oblasti hemije, te Gerhard Domagk (medicina, 1939) - oni su po završetku Drugog svjetskog rata primili i diplomu i medalju, ali ne i novčani dio nagrade.
Najviše Nobelovih nagrada u sve tri naučne discipline otišlo je u SAD: 43 posto. U fizici i hemiji na drugom mjestu su Nijemci, a na trećem Britanci, dok je u oblasti medicine njihov radoslijed obrnut.
Prosječni dobitnik Nobelove nagrade u svih šest disciplina prosječno je star 59 godina. U naučnim disciplinama taj prosjek mlađi je i u hemiji i fizici iznosi 57, a u medicini samo 55 godina - navode agencije.
Jedna od najuspješnijih porno zvijezda nije bila zadovoljna zaradom: "To nije uredu"
Esma Numanović predstavila album prvijenac: "Blista" je prava muzička poslastica
