Izricanje drugostepene presude uslijedilo je nakon obnovljenog suđenja i završnih riječi u kojima je Tužilaštvo zatražilo da Čaušević bude proglašen krivim i da mu se oduzme nezakonito stečena imovina.
Odbrana je navela da navodi optužnice nisu dokazani i zatražila oslobađajuću presudu.
Prvostepenom presudom Čaušević je zbog primanja dara i drugih oblika koristi te pranja novca u maju 2021. godine osuđen na devet godina zatvora, dok je Apelaciono vijeće Suda BiH u oktobru 2022. godine ukinulo dio presude kojom je Čaušević bio proglašen krivim za pranje novca i kojom mu je bila oduzeta protivpravno pribavljena imovinska korist, smanjivši mu kaznu sa devet na pet i po godina zatvora.
U prvostepenoj presudi navedeno je da je Čaušević u maju 2007. godine stupio u kontakt sa uvoznicima tekstila Sedinetom Karićem i Anesom Sadikovićem kojima je obećao smanjenje iznosa za carinjenje bez detaljnih pregleda i priznavanja faktura sa netačnim podacima tražeći protivuslugu od 1.000 KM po uvezenom kamionu.
U toj presudi se navodi da je Čaušević od 2007. do februara 2011. primio iznos ne manji od 1,7 miliona KM, od čega je Sadiković dao 1.297.000 KM, a Karić oko 425.000 KM.
Čaušević je uhapšen u junu 2014. zajedno sa još 53 osobe u akciji "Pandora". Među uhapšenima su bili i uposlenici UIO, kao i carinskih terminala. Sadiković se predao dan poslije.
U septembru 2014. je pušten iz pritvora, ali su mu određene pojedine mjere zabrane, a suđenje je počelo u julu 2017. godine.
