Gdje god je došlo tzv arapsko proljeće tu je zavladala anarhija i građanski rat. Mislim da većina Libijaca sada plače za Gadafijem, jer su shvatili da je u svakom slučaju bolja Gadafijeva „diktatura“ od raznih milicija, IDIL-a, odnosno od anarhije i građanskog rata. Kojem nema kraja na vidiku. A ovo bi trebala biti velika pouka drugim arapskim narodima i državama, da kod njih ne mogu funkcionirati nikakvi politički sustavi koji bi funkcionirali na demokratskim načelima. Pa imaju izbor anarhija i krvavi građanski rat ili „diktatura“. Pametan bira „diktaturu“, u kojoj su svi imali pristojan život (zaposlenje, plaću, miran san...)!