Od maSrika do magriba, svuda gdje se ezan cuje, ubijaju jata Tvoja, Tvoje ševe i slavuje! Nase selo umuklo je, pa nebesa tuzna stoje... Al\' sto vise krvarimo, sve vise Te mi volimo, sve glasnije mi klicemo i u zori osvicemo! Ovog casa, dok ti spavas, kolju grlo jedne ptice! Ubijaju - ni zbog cega! - njeznu bracu i sestrice! Ovog casa; dok ti spavas, na odzaku gnijezda pale! Nocas mrznu - ni zbog cega! - mrtve oci ptic\'je male... Ovog casa, dok ti spavas, novo jato na put krece; grlimo se i gledamo: koga sutra biti nece?! Nase selo umuklo je, pa nebesa tuzna stoje... AL\' STO VISE KRVARIMO, SVE VISE TE MI VOLIMO, sve glasnije mi klicemo i u zori osvicemo!