"Zajedničkim naporima i žrtvama sarajevskih rodoljuba Srba, Muslimana i Hrvata" 6. aprila 1945. godine Sarajevo je oslobođeno od fašističke okupacije tokom Drugog svjetskog rata. Oslobađanje grada od fašista počelo je 28. marta 1945. godine.
Probojem 334. puka obalom Miljacke do Marijin-Dvora u noći 6. aprila završene su ulične borbe u Sarajevu. Do zore je njemačka 181. divizija napustila svoja posljednja uporišta, u međuvremenu su preko Vraca i Mojmila u južni dio grada ušli i pripadnici 5. crnogorske udarne brigade, a Sarajevo je 6. aprila u osam sati bilo potpuno slobodno.
U antifašističkoj borbi od 1941 do 1945. godine, 10.961 građana Sarajeva dalo je svoje živote. Stradalo je 412 Bošnjaka-muslimana, 106 Hrvata, 7.092 Jevreja, 1427 Srba, te 16 Crnogoraca, jedan Makedonac, pet Slovenaca i 12 ostalih.
Nakon Drugog svjetskog rata uslijedio je i novi procvat glavnog grada BiH, koji postaje upravni, kulturni i ekonomski centar BiH, jedne od šest republika SFR Jugoslavije.
47 godina kasnije, na rođendan, Sarajevo kreće u još jednu bitku. 6. aprila 1992. počela je opsada, najduža u modernoj evropskoj historiji, opsada u kojoj je poginulo više od 11.000 građana, od toga više od 1.600 djece. U tih 1.425 dana, na Sarajevo je agresor sa okolnih brda ispalio skoro pola miliona projektila, a najviše je ispaljeno 22. jula 1993. godine, čak 3.777 granata.
Napad agresorske vojske na glavni grad Bosne i Hercegovine počeo je masovnim postavljanjem barikada 4. aprila 1992. godine i oružanim napadom na školu Ministarstva unutrašnjih poslova na Vracama 5. aprila, kada je pala i prva žrtva.
Opkoljavanje Sarajeva izvršili su pripadnici Jugoslovenske narodne armije (JNA) i paravojne formacije još krajem 1991. i početkom 1992. godine pod vidom izvođenja vojnih vježbi.
