Kakvu je ulogu imala policija u odbrani Tuzle i kako su građani postali brana od agresora
Tog 4. aprila 1992. godine je održana sjednica Skupštine opštine Tuzla na kojoj su svi odbornici, raspoređeni u osam partija, donijeli jednoglasnu Odluku o pružanju organizovanog otpora agresiji na BiH, odnosno da se Tuzla i BiH od agresije brane na zakonit način.
Odluku je donijelo osam političkih partija iz osam različitih nacionalnosti koje su učestvovale toga dana na sjednici, što je dokazalo i pokazalo tuzlansko jedinstvo i ono što taj grad zapravo jeste. I građani su bili jedinstveni, a naknadno su postali brana od agresora koji je imao cilj prodrijeti i okupirati taj grad.
"Na sjednici Skupštine opštine Tuzla 4. aprila 1992. godine donijeli smo jedinu moguću zakonsku odluku koja će nam omogućiti da se naoružamo. Na prijedlog Meše Bajrića usvojili smo odluku da se formira rezervni sastav policije. To je od građana prihvaćeno i odziv je bio veoma veliki. Također, još dvije značajne odluke bile su da Radio Tuzla počne raditi 24 sata, kako bi saopćavali informacije koje su tačne te da sva industrija počne raditi u službu odbrane od agresije. U tom trenutku više nije bilo političkih partija, nego samo mi koji se branimo i koji smo na istoj strani", kaže nam tadašnji načelnik opštine Tuzla Selim Bešlagić.
Dan nakon odluke formiran je rezervni sastav policije u 37 tuzlanskih mjesnih zajednica, izuzev u nekolicini njih u kojima je vlast imala Srpska demokratska zajednica (SDS).
Bešlagić ističe da je ta policijska struktura u okviru Stanice javne bezbjednosti Tuzla, u kojoj su bile i manevarske čete, imala zadatak da obezbijedi siguran izlazak JNA iz Tuzle 15. maja. Njihov zadatak je bio da spriječe incidente, a događaj je kasnije dobio naziv "Tuzlanska kolona".
Inače, tuzlanski dobrovoljci su stavljeni po komandu aktivnih policajaca i vrlo brzo su iz tog rezervnog sastava formirale manevarske čete. Predsjednik Udruženja pripadnika policije 1991. - 1995. Zahid Selimbašić ističe da je odziv građana bio izuzetno veliki.
"Tadašnja policija u Tuzli je, prije formiranja manevarskih jedinica, brojala 2.250 ljudi. Ta snaga je do maja izrasla do 4.500 pripadnika, od kojih je tri hiljade kasnije otišlo u Terotorijalnu odbranu, a kasnije u Armiju Republike Bosne i Hercegovine. Nije bilo podjela po naciji ili političkom djelovanju. To jedinstvo je očuvano i kroz sastav policije i njenog rezevrnog sastava. Već do 5. aprila svaka stanica je brojala 200 do 300 ljudi i onda dolazi do formiranja manevarskih jedinica", navodi Selimbašić.
Da su se u aprilu prije 32 godine branili vladavina zakona, multietničnost i multikulturalnost svjedoči tadašnji načelnik Stanice javne bezbjednosti Tuzla Meša Bajrić.
"Nismo smjeli dopustiti da se građani samoorganiziraju na nacionalnoj osnovi. To bi bilo pogubno za Tuzlu, sjeveroistočnu Bosnu i BiH u cjelini. Mi smo, možda jedini, uspjeli spasiti naoružanje Teritorijalne odbrane Tuzle, Srebrenika i Lukavca, što je obezbijedilo da se formira Drugi korupus Armije RBiH, kao najjači korupus, koji je branio najveću teritoriju i imao najviše ljudi", naglašava Bajrić.
Povodom obilježavanja 4. aprila danas je u Tuzli upriličen niz sadržaja, a među njima je i okrugli sto s temom uloge i značaja policije u odbrani Tuzle i Bosne i Hercegovine u periodu od 1991. do 1995. godine, kao i prigodna izložba ratnih fotografija.
