kod nas je, generalno problem, što se svak češe tamo gdje ga svrbi. kad su ljudi izašli radi matičnog broja izašli su oni kojih se to tada ticalo. kad izađu rudari nema metalaca, kad izađu metalci nema hidrogradnje, kad izađu penzioneri nema boraca ni invalida. kad bismo jednom izašli svi, to bi moglo rezultirati nekim promjenama. ovako političari imaju posla sa samo jednom grupacijom, zovnu predstavnike štrajkačkog odbora na razgovor, obećaju svašta, daju poneku mrvicu i gotovo. po meni je jedino rješenje da izađemo svi na ulicu pa da počistimo govna.