Toma i Kemo su primjer i dokaz da se na ovim prostorima pored najvećih zlikovaca, rađaju dobričine, ljudine i legende kakvih nema Evropa.
Kemo, počivaj u miru.
Ja ipak mislim da ljudi poput Mustafe Busuladžića ili Adila Zulfikarpašića, Allah Rahmetile, zaslužuju više sjećanja i poštovanja nego muzičari. Dobro, logično je da se direktno nakon njegove smrti mnogo spominje Kemal, ali nije uredu što je svakog 1. oktobra facebook preplavljen postovima o Draženu Ričlu, a 90% omladine nije nikada ni čula za npr. Busuladžića...