Tipična Srbija. Krenuli dobro poslije petog Oktobra 2000-te. Ne izdržaše dugo ubiše im ratni zločinci premijera države u Martu 2003-e. Da najotvorenijeg i najliberalnijeg reformistu u Srbiji eliminišu. Onda su došli Koštunica i Tadić, koji nisu ni sjenka Zorana Djindjića i bauljali tako do 2012-e. Ipak je u najvećoj mjeri sve to bilo OK u regiji u to doba. Onda su odlučili da se opet vrate u 90-e i da glasaju za iste likove.