većina tih karoserijskih verzija je dizajnirana i konstrusiana u pogonima Bugattija, a na čelu novog dizajnerskog tima koji je bio zadužen za nove modele je bio sin Ettorea, Jean Bugatti. On je imao samo 23 godine kada je 1932. godine započet projekat 'Type 57.'
Prestižni i astronomski skupi modeli poput Type 41 Royalea ili Typea 50 su zabilježili veoma loše prodajne rezultate. Sa tom činjenicom na umu Jean Bugatti je za Type 57 dizajnirao mnogo manji agregat u odnosu na onaj koji se ugrađivao u Type 50.
Novi, prototipni, motor je imao zapreminu od 2.8 litra što je skoro 50% manje od pomenutog prethodnika. Serijski motor je ipak imao zapreminu od skoro 3.3 litra, te je obezbjeđivao 135 KS. Ovakva pogonska jedinica mu je obezbjeđivala vrhunske performanse za to vrijeme,te je tako Atalante bio u stanju razviti i 150 km/h.
Pri predstavljanju modela Type 57 bile su u opticaju četiri karoserijske verzije. Tri verzije su nazvane po planinskim vrhovima u Alpima. Tako je četverosjed sa dvoja vrata nosio ime "Ventoux," karoserija sa četvero vrata je imala ime "Galibier," dok je dvovratni kabriolet nosio ime "Stelvio."
Za razliku od drugih karoserija, Stelvio karoseriju je dizajnirao i konstruisao Francuz Gangloff.
Četvrta karoserijska verzija je nosila ime Atalante, a radilo se o atraktivnom coupeu sa dva sjedišta. Atalante je bio, pored izgledom, najeksluzivniji Type 57, a koštao je skoro duplo više od najjeftinije verzije.
Dodatna oznaka Roll-Back označava modele opremljene krovom koji se može kliznuti u prtljažnik obezbjeđujući vožnju sa vjetrom u kosi. Ovakvi modeli su bili i jesu prava rijetkost, a i daje nam do znanja da je ideja CoupeCabrio mnogo starija od Peugeota 206 CC ili Mercedesovog SLK.
