Za usvajanje toga dokumenta u Narodnoj skupštini glasalo je 336 poslanika, 52 su bila protiv, a u Senatu je 265 poslanika bilo za usvajanje ugovora, 42 protiv, a 13 se uzdržalo.
Francuska je peta zemlja koja je ratificirala sporazum o reformi institucija, poslije Mađarske, Malte, Rumunije i Slovenije, podsjetile su agencije.
Francuski premijer Francois Fillon i predsjednik Evropske komisije Jose Manuel Barroso pozdravili su ratifikaciju ugovora.
"Ratifikacija lisabonskog ugovora u francuskom parlamentu označava povratak naše zemlje u srce Evrope, nekoliko mjeseci pred početak mandata Francuske na mjestu predsjedavajuće EU-om", rekao je Fillon.
Francuski predsjednik Nicolas Sarkozy, čiji Savez za narodni pokret ima većinu u oba doma parlamenta, bio je na samitu lidera EU-a u decembru jedan od najvećih pobornika sporazuma koji treba da zamijeni evropski ustav, što su ga Francuska i Holandija odbacile na referendumu 2005.
Ugovor o reformi institucija, koji treba da ratificira svih 27 država članica Unije da bi postao pravosnažan, u velikoj mjeri se zasniva na rješenjima iz odbačenog prijedloga ustava.
Među najvažnijim novinama je to što će EU imati predsjednika čiji će mandat trajati 30 mjeseci, umjesto sadašnje funkcije rotirajućeg predsjedavajućeg, na kojoj su se svakih šest mjeseci smjenjivale države članice.
Predsjednika EU-a birat će šefovi država i vlada zemalja članica, ali on neće imati izvršnu moć poput američkog predsjednika.
Evropska unija će, prema ugovoru, imati i svog šefa diplomatije, koji će imati prilično široka ovlaštenja, ali će ipak morati provoditi isključivo zajedničku politiku oko koje su se usaglasile članice.
Odluke u Uniji donosit će se većinom, a ne jednoglasno, u 50 oblasti, uključujući pravnu i policijsku saradnju, obrazovanje i ekonomsku politiku. Sistem jednoglasnog odlučivanja ostaje u vanjskoj politici, odbrani, socijalnim pitanjima, oporezivanju i kulturi.
U najvažnije izmjene spadaju veće nadležnosti za Evropsku komisiju, Evropski parlament i Evropski sud pravde, ukidanje prava veta državama članicama u mnogim oblastima, kao i proglašenje Evropske povelje o ljudskim pravima pravno obavezujućim dokumentom EU-a.
