Ne znam gdje su samo sad one Vahubije,dodju naseljavaju se dole u 100 % Bošnjački grad Maglaj i Bočinje pa i u Maoču odnosno Brčko koji je takodje Bošnjački grad a gledaj gradova praznih,ubili se za preuzet od vlaha a oni nista,E moje vahubije vahubije,hebo vas Engleska obavjestajna sluzba koja vas finansira i vas kralj Fahd kojeg čifuti odrzavaju na vlasti decenijama vec.

U istocnohercegovackoj zabiti i dan danas obitavaju neki od bivsi ratnika VRS-a (bio tekst u Oslobodjenju 2007. godine o covjeku koji bez maske na licu prica o tome kako je snajperom se igrao sa brda Zuc i kako mu ni pas nije mogao promaci)

Dvadesetak porodica je ostalo u ljubinju i bili su vojnici vojske RS i bili su rasporteđeni na linij fronta prema hrvatima jer je naša komanda imala senzibilitet prema njima da ne pucaju na svoj narod.E ovo ste zaboravili napisati o Ljubinju...

Ono što nije navedeno u ovom tekstu a što je za čitaoce ovog portala bitno jsete , da u zadnjem ratu ljubinjsi srbi su stali u maksimalnu zaštitu komšija muslimana i da je bilo slučajeva da su ljudi (znam ih lično), rizikujući svoj život zaštili komšiju bošnjaka od kojekakvih dobrovoljaca , vucibatina io pljačkaša.U mojoj kući su mnogo noći prespavala djeca i žena jednog komšije bošnjaka da bi bili sigurni da im se neće ništa desiti jer su gradom kružili razni lešinari sa kojima bi i mi srbi često dolazili u sukob.Ta porodica je sad živa i zdrava i žive u austriji i ja ih ovim putem pozdravljam.Kada je rat uveliko bio u cijeloj bih , oni su 93-će godine donjeli odluku da moraju da sele.Tada im je rukovodstvo opštine obezbjedilo kompletan prevoz uz policijsku pratnju do rožaja (cg) , odakle su mnogi krenuli na razne strane svijeta.