Rania Lawendy Danas sam bila na nekoliko dženaza koje su klanjane omladini, i to ne bilo kakvoj omladini, nego najboljim među omladinom. Čula sam bolni krik majki iz dubine njihovih duša zbog gubitka sinova, kćerki, muževa, očeva i majki. Džamije su bile prepune, a ljudi su nastavljali sa protestima na ulicama. Danas sam plakala čak više nego što sam plakala kad je moja kćerka umrla. Plakala sam za onima koji su ubijeni na najsvirepiji način, ali i zato što nisam bila među šehidima koje je Allah danas počastio šehadetom. Plakala sam i za zemljom koja je zaboravila Allaha swt. I zbog ljudi koji nemaju ljudskosti u sebi, koji su slijepi pred istinom i koji se raduju nesreći drugih, koji su čak toliko nepristojni da se uopšte usuđuju dalje da govore. Nikad do danas nisam ovako dobro razumjela dijelove iz sure El-Bekara, od 7. do 18. ajeta.