Sada kada se najzad nazire kraj beskonačnog institucionalnog hrvanja oko Lisabonskog ugovora, Evropska unija bi trebalo da nađe puteve da ponovo potvrdi glavni razlog svog postojanja - učvršćivanja demokratske stabilnosti i širenja prosperiteta, piše
Financial Times, navodeći kako to podrazumjeva i ubrzanje posustalog procesa njenog proširenja, koje bi uključilo i zapadni Balkan.
Zapadni Balkan je već unutar istočnih granica Evropske unije, a ona, zajedno sa saveznicima, skupom ekonomskom pomoći i vojnim prisustvom pokušava da uspostavi politički krov nad Balkanom.
Ali taj uspjeh je privremen, piše u komentaru Financial Timesa, i tek je nešto više od držanja poklopca nad zamrznutim konfliktima u vjerski i etnički pomiješanom regionu, koji se ne može lako smjestiti u uredne nacionalne države, čak ni nakon nasilnog transfera stanovništva tokom građanskih ratova devedesetih godina.
Ono što je regionu potrebno je multinacionalni kišobran članstva u Evropskoj uniji, navodi londonski dnevnik.
Kako trenutno stvari stoje, prisustvo Evropske unije u regionu, u kojem nadzire protektorate poput Bosne i Kosova, izgleda kvazi-imperijalno, ali ono nije i uspješno.
Postoje problemi da bi se ove svadljive države uvele u Evropsku uniju, ali to su već problemi Evropske unije, i oni bi mogli brzo da se pogoršaju, piše Financial Times.
Ovonedjeljni blago optimistični izvještaj Bruxellesa o proširenju trebalo je da bude početak novog zamaha u bržem uključivanju zapadnog Balkana u Evropsku uniju, prije nego što započne novi ciklus sukoba i balkanizacije.
Evropska unija mora da iskoristi polugu eventualnog članstva kako bi podstakla tamošnje države da se nadmeću u rješavanju svega, od korupcije do predaje optuženih za ratne zločine, kao što je Ratko Mladić.
Nakon turobnog neuspjeha iz devedesetih, Evropska unija ima šansu da sahrani bunilo „velike Srbije“ i zabludu „velike Albanije“. U tome ne smije da omane, zaključuje Financial Times, prenosi BBC.
