Ciklični model razvijen je na Univerzitetu North Carolina, a njegovi autori su profesor Paul Frampton i student Lauris Baum. Ciklični model ima četiri ključna dijela: ekspanziju, zaokret, skupljanje i odbijanje.
Tokom ekspanzije tamna energija, sila koja utječe da se svemir širi ubrzano, potiskuje materiju dok se ona ne fragmentuje u dijelove toliko udaljene jedne od drugih, da ništa ne može premostiti tu udaljenost. Zatim se sve, od crnih rupa do atoma raspadne, što se dešava trenutak prije kraja vremena. Tada nastupa zaokret.
U zaokretu, svaki fragmentovani dio se urušava posebno i kao takvi se počinju skupljati. Skupljanje se ne odvija kao reverzibilni Veliki prasak, nego pomenuti dijelovi postaju beskonačni broj nezavisnih svemira koji se nastavljaju skupljati, do trenutka kada to više nije moguće. Zatim nastupa odbijanje, slično Velikom prasku.
„Ovaj ciklus se dešava beskonačno mnogo puta, te eliminiše početak i kraj vremena“, rekao je Frampton i dodao, „Veliki prasak ne postoji“.
Naučni članak koji opisuje ovaj model će biti objavljen u publikaciji „Physical Review Letters“.
Jovana Joksimović svoju vitku figuru duguje ovom sportu, a omiljenog slatkiša se ne odriče
