Perugia, koji je tada imao 30 godina, dobro je poznavao muzej, jer je pomagao u izgradnji zaštitnog stakla koje je štitilo Mona Lisu.
On se dan ranije sakrio u prostorijama muzeja, a 21. augusta 1911. godine u zoru je, znajući da je muzej zatvoren, krenuo put Mona Lise.
Za samo nekoliko sekundi, Mona Lisa mu se našla u rukama.
Sljedećeg dana, kada se otkrilo da je Mona Lisa nestala, nastala je bjesomučna potraga za tim remek djelom, prenosi AFP.
Perugia je dvije godine skrivao sliku u svom stančiću u Parizu, a onda je počeo da kontaktira dilere umjetninama u Italiji, nudeći sliku kao simbol nacionalnog ponosa.
U decembru 1913. godine, jedan diler iz Toskane pozvao je Perugiu da mu donese sliku da je pogleda. Dogovor je bio zakazan u jednom hotelu u Firenci, slika je brzo identifikovana kao autentična, pozvana je policija i Mona Lisa je brzo vraćena.
Perugi je, na njegovu veliku sreću, suđeno u Italiji, a u zatvoru je proveo samo sedam mjeseci.
Svo vrijeme je tvrdio da mu je patriotizam bio jedini motiv za krađu, jer je želio da vrati sliku u domovinu.
