Odlomke iz Ibzenivih djela čitali su glumci Ines Fančović, Hasija Borić, Ejla Bavčić, Vlado Kerošević i Aleksandar Seksan.
Na ovaj način bh. glumci i ostali teatarski radnici pridružili su se onima koji ove godine obilježavaju 100 godina od Ibzenove smrti.
Henrik Ibzen (1828-1906) je norveški književnik čije drame predstavljaju najveći doprinos norveške književnosti svjetskoj. Napustio je Norvešku 1864. godine i nakon 27 godina provedenih naizmenično u Italiji i Njemačkoj, vratio se u zemlju stekavši svjetski ugled.
Prvu dramu "Komedija ljubavi" napisao je 1862. godine.
Na početku svog stvaralačkog perioda Ibzen piše djela u kojima preovlađuje nacionalni romatizam. Tada nastaju: "Pretendenti na presto" (1863), a taj period završava dramom Brand (1866), u kojoj autor izlaže etički kredo "sve ili ništa" i dramom Per Gint (1867), najsloženijim djelom norveške književnosti, ujedno i poslednjom dramom koju je napisao u stihu. Sredinom osamdesetih godina devetnaestog vijeka njegove drame se više usredsređuju na pojedinca i njegovu sudbinu sa bitnim elementima simbolizma. Te posljednje drame, ukupno osam, često se nazivaju psihološkim.
Izdvajamo drame: " Divlja patka (1884) i "Rosmersholm" (1886).
Sličan krug motiva povezuje njegove sijedeće drame: Gospođa s mora (1888), Heda Gabler (1890), Graditelj Sulnes (1892), Mali Ejolf (1894), Jun Gabriel Borkman (1896) i Kad se mrtvi probudimo (1899).
U poslednjim dramama se vraća temi smisla umjetničkog poziva uijek iznova preispitujući da li je vrijedno žrtvovati stvarni život zbog umjetnosti.
Njegov dramski opus značio je mnogo za razvoj evropske i svijetske drame sa temama iz građanskog života.
Henrik Ibzen umro je u Oslu 23. maja 1906. godine.
