Ono što je u svakom slučaju pohvalno je izbor ovogodišnjeg selektora Damira Nemira Janečeka, koji je publici u Stocu ponudio filmove koje stvarnosti, ali i mašti pristupaju iz različitih aspekata. Pa su se tako mogli pogledati filmovi koji tematski možda i imaju neke, na prvi pogled bizarne teme, ali su istovremeno izuzetno kvaliteno urađeni, pa se i kroz takav film može poslati i primiti poruka. Tu su i filmovi okrenuti sirovoj realnosti, kao i oni koji su tu da zabave.
A sudeći po atmosferi i sam Festival zaslužuje bar kratki film o sebi.
U gradu podijeljenom kao što je Stolac, festival sa svojim filmskim i pratećim programima, poput koncerta sarajevskog benda "Letu štuke", te sinoćnjeg nastupa lokalnog benda koji uspješno svira jazz, a kojem se pridružila i Irina Kapetanović, te večerašnjeg koncerta hrvatskog autora Nene Belana na isto mjesto dovodi neke nove generacije. Tako prva povezivanja i druženja počinju upravo tokom ovakvih događanja.
Bar zbog toga, ali i zbog svega drugog što nudi, ovaj mali, skromni a opet veliki festival treba da opstane, kao i da naiđe na veću podršku onih koji bi mogli pomoći.
