Bila je to najduža opsada jednog grada u modernoj evropskoj historiji, opsada u kojoj je poginulo više od 11.000 građana, od toga preko 1.600 djece. U tih 1.425 dana, na Sarajevo je agresor sa okolnih brda ispalio skoro pola miliona projektila, a najviše je ispaljeno 22. jula 1993. godine, čak 3.777 granata.
Gađani su bolnica Koševo, Jezero i vojna bolnica, zgrada Oslobođenja, RTV dom, televizijski toranj, tramvaji, Hotel Bristol, Hotel Evropa, univerzitetske zgrade, goblja, Vijećnica, vjerski objekti, zgrada Parlamenta...
Početak opsade je obilježila pogibija prvih dviju sarajevskih žrtava. Bile su to Suada Dilberović i Olga Sučić, a ubijene su snajperom na mostu Vrbanja preko rijeke Miljacke. Njima u spomen taj most danas nosi ime Most Suade Dilberović i Olge Sučić.
Grad je ostao bez struje, grijanja, vode, lijekova i ostalih medicinskih potrepština. Međutim, tokom ovog vremena, neprijateljske snage nisu bile u mogućnosti da pokore grad, zahvaljujući herojskoj odbrani Sarajeva, ponajviše Armije Republike Bosne i Hercegovine. Poslije potpisivanja Dejtonskog sporazuma i perioda stabilizacije države i grada, bosanskohercegovačka vlast je odredila 29. februar 1996. kao službeni datum prestanka opsade grada na Miljacki.
Nekoliko sljedećih godina je trajao period rekonstrukcije Sarajeva. Tokom opsade skoro da nije bilo zgrade bez oštećenja. Ruševine su bile u cijelom gradu, rupe od granata su bile učestala pojava.
Za teroriziranje, gađanje snajperima i granatiranje civila tokom opsade Sarajeva pravomoćno je osuđen bivši visoki zapovjednik Vojske bosanskih Srba general Stanislav Galić, na doživotnu robiju, dok je Dragomir Milošević, još jedan komandant Vojske bosanskih Srba, osuđen na 29 godina zatvora. Političkom inspiratoru opsade Radovanu Karadžiću trenutno se sudi u Haškom tribunalu.
Tokom izricanja presude, sudija Patrick Robinson je rekao: "Nije bilo sigurnog mjesta u Sarajevu... Moglo se nastradati bilo kada i bilo gdje".
Međunarodni sud je opsadu opisao kao "epizodu tolike ozloglašenosti u sukobu u bivšoj Jugoslaviji da se mora vratiti unazad u Drugi svjetski rat kako bi se našla neka paralela u evropskoj historiji.
"Od tada, nijedna profesionalna vojska nije provela kampanju neumoljivog nasilja protiv stanovnika evropskog grada kako bi ih vratili do stanje srednjovjekovnog lišavanja u kojem su bili u stalnom strahu od smrti. U razdoblju pokrivenom ovom optužnicom, nije bilo sigurnog mjesta za Sarajlije, ni kod kuće, ni u školi, bolnici... od namjernog napada", naveli su u Haškom tribunalu.
Dolazi li Bolt u Sarajevo? Glavni Uberov konkurent traži vozače u glavnom gradu BiH
