Mozartova sonata ipak nema ljekovit učinak kod oboljelih od epilepsije

Muzici Wolfganga Amadeusa Mozarta pripisuje se zapanjujući utjecaj, posebno u posljednjih 50 godina. Izvještaji o mogućem pozitivnom dejstvu slušanja Mozartove sonate na simptome epilepsije dobili su veliku pažnju medija.

Empirijska pouzdanost temeljnih naučnih otkrića je do sada ostala nejasna. Nova studija bečkih psihologa sada pokazuje da ne postoje dokazi koji bi potvrdili da Mozartova melodija ima pozitivan učinak na epilepsiju.

Mozartova muzika se u prošlosti povezivala s nizom navodno korisnih učinaka na ljude, životinje pa čak i mikroorganizme. Tako bi slušanje ove muzike trebalo povećati inteligenciju odraslih, djece ili fetusa u maternici. Bakterije u postrojenjima za prečistavanje otpadnih voda bi bile učinkovitije da slušaju Mozartovu kompoziciju, a krave bi davale više mlijeka. Većina ovih navodnih efekata nema nikakvu naučnu osnovu.

Zajedničko porijeklo ovih ideja može se dovesti u vezu s opažanjem privremenog povećanja performansi učenika na testovima prostorne percepcije nakon slušanja prvog dijela Mozartove sonate.

U skorije vrijeme, neke studije su prijavile ublažavanje simptoma kod pacijenata s epilepsijom. Međutim, novo istraživanje sa bečkog univerziteta, zasnovano na cjelokupnoj dostupnoj naučnoj literaturi o ovoj temi, pokazalo je da ne postoje pouzdani dokazi o tako pozitivnom djelovanju Mozartove muzike.

Navodni pozitivni utjecaji su pripisani Mozartovoj muzici na osnovu selektivnih izvještaja, suviše malih uzoraka i neodgovarajućih istraživačkih praksi.