Kad mu je bilo 15 godina njegov mentor je u školskom izvještaju napisao da bi bilo pravo "traćenje vremena" da nastavi graditi karijeru u oblasti biologije, te da bi tu ideju trebalo sasjeći u korjenu.
Taj izvještaj 79-godišnji Gurdon i danas drži uokviren iznad radnog stola.
Otac kloniranja, kako ga često zovu, osvojio je zajedno s Shinyom Yamanakom iz Japana Nobelovu nagradu za rad na ljudskim ćelijama. Dokazali su da se i zrele specijalizovane ljudske ćelije mogu reprogramirati u matične, čime su donijeli revoluciju u shvatanju razvoja ćelija i organizama.
Britanac je već 1962. godine uspio klonirati žabu. Ipak, njegovo oduševljenje naukom dok je bio dječak nije uvijek nailazilo na pozitivne reakcije.
Njegova majka je rano shvatila da je fasciniran biologijom, ali kad je u školi počeo uzgajati hiljade gusjenica to je znalo iznervirati njegovog mentora.
Gurdonov otac je želio da se njegov sin bavi bankarstvom ili da postane vojnik.
"Srećom, kad je došlo vrijeme regrutovanja, armija me odbila. Imao sam sreće", kazao je u jednom intervjuu Britanac. "Istina, ja sam bio veoma dobro građen igrač squasha, ali je porodični ljekar rekao da nisam za vojsku jer je moju blagu prehladu dijagnosticirao kao bronhitis, što je, hvala nebesima, eliminisalo mogućnost da karijeru nastavim u armiji".
Uspio se upisati na univerzitet Oxford, ali se 1971. prebacio na Cambridge, gdje je 1989. osnovao prestižni institut Wellcome/CRC.
