Uz napomenu da isključivo radi ilustracije izdvaja određeni broj razmatranih apelacija, Ustavni sud navodi da je odbio kao neosnovanu apelaciju Muhameda Ali Gašija, Aziza Gašija, Engina Prohe, Muharema Čauševića, Edina Hote, Sinana Ljuce i Mirse Krasnića, koju su apelanti podnijeli protiv Presude Vrhovnog suda FBiH od 22. aprila 2010. godine i Presude Kantonalnog suda u Sarajevu od 23. juna 2009. godine.
Istovremeno, Ustavni sud je odbacio kao nedopuštenu apelaciju Muhameda Ali Gašija, Aziza Gašija, Engina Prohe, Muharema Čauševića, Edina Hote, Sinana Ljuce i Mirse Krasnića, koju su apelanti podnijeli protiv Rješenja Vrhovnog suda FBiH od 11. novembra 2010. godine zbog toga što je ratione materiae inkompatibilna sa Ustavom BiH.
Apelanti su osporavali navedene presude, tvrdeći da su tim presudama povrijeđena njihova prava iz člana II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 6. st. 1, 2. i 3. tač. a), b) i d) Evropske konvencije, prava iz odredbe člana II/3.b) i d) Ustava BiH, odnosno čl. 3. i 5. Evropske konvencije, prava iz člana 14. st. 2. i 3. Međunarodnog pakta o građanskim i političkim pravima, kao i prava iz člana 10. Opće deklaracije o ljudskim pravima.
Međutim, u odluci u ovom predmetu Ustavni sud je zaključio da nema kršenja prava na pravično suđenje iz člana II/3.e) Ustava BiH i člana 6. st. 1, 2. i 3. tač. a), b) i d) Evropske konvencije kada u konkretnom slučaju nije došlo do povrede načela nezavisnosti i nepristrasnosti suda, te pristupa sudu.
Zaključeno je, također, da do tih povreda nije došlo kada su redovni sudovi u krivičnom postupku koji je vođen protiv apelanata utvrdili sve relevantne činjenice, brižljivo ocijenivši svaki dokaz posebno i sve dokaze zajedno i iz kojih je nedvosmisleno proistekao zaključak da su apelanti počinili krivična djela koja su im stavljena na teret i na osnovu kojih niti jedno značajno pitanje nije ostalo nerazjašnjeno u smislu načela presumpcije nevinosti (in dubio pro reo), te kada je apelantima omogućeno da pod istim uvjetima kao i Tužilaštvo učestvuju u postupku, kao i da su im omogućene proceduralne garancije iz člana 6. stav 3. tač. a), b) i d) Evropske konvencije.
Zbog tih razloga, Sud je i odbio kao neosnovane, odnosno odbacio kao nedopuštene apelacije o kojima je riječ.
U predmetima u kojima je Sud utvrdio postojanje povreda prava apelanata na pravično suđenje, a zbog toga što sudovi nisu donijeli odluke u razumnom roku (član II/3.e) Ustava Bosne i Hercegovine i član 6. stav 1. Evropske konvencije o zaštiti ljudskih prava i osnovnih sloboda) nadležnim sudovima je naloženo da hitno okončaju postupke i da o tome obavezno izvijeste Sud u roku od tri mjeseca.
U nekim slučajevima u kojima su apelanti to tražili, a u kojima je Sud našao opravdane razloge, apelantima je dosuđena i naknada nematerijalne štete zbog kršenja prava na donošenje odluke u razumnom roku.
Apelacije koje su bile očigledno (prima facie) neosnovane i nedopuštene Sud je odbacio.
Naime, Sud je u jednom broju slučajeva utvrdio da zahtjevi apelanata nisu opravdani, odnosno da činjenice koje su apelanti predočili Sudu ni na koji način ne mogu opravdati tvrdnju apelanata o postojanju kršenja njihovih prava zaštićenih Ustavom, ili da stranke u postupku ne snose posljedice kršenja prava zaštićenih Ustavom. Sve odluke usvojene na sjednici bit će u roku od mjesec dana dostavljene apelantima i objavljene na web-stranici Ustavnog suda BiH (www.ustavnisud.ba), saopćeno je iz tog suda.
Pregovara se o uspostavi novih linija na Aerodromu Sarajevo, fokus je na ovim gradovima
Helem Nejse predstavio četvrti album: 15 novih pjesama s cijelim spektrom muzičkih žanrova
