U presudi se navodi da je Berjan od aprila 1992. godine do kraja 1993. provodeći politiku SDS-a i srpske općine Ilidža u stvaranju etnički čistih prostora, sudjelovao u naoružavanju srpskog stanovništva u naselju Doglodi, te u svojstvu komandira čete sudjelovao u protjerivanju, mučenju i nezakonitom hapšenju. Pripadnici jedinice pod njegovom komandom vršili su likvidacije civila i ratnih zarobljenika na području općine Ilidža.
Kako se dalje navodi, Berjan je komandovao spomenutom jedinicom (četom) prilikom opkoljavanja i napada na naselja Bare i Doglode, općina Ilidža, kojom prilikom je zarobljeno dvadesetak hrvatskih civila i četiri pripadnika MUP-a RBiH.
Berjan je, kako se u presudi navodi, komandujući pripadnicima čete među kojima su bili vojnici Žarko Vadić, Nikola Stanišić, Veselin Puketa, Miro Adamović, Mimo Šoja, kao i Zoran Martić i izvjesni poručnik Pajkić, sudjelovao u pljački i premlaćivanju hrvatskih civila braće Vladimira i Radislava Madžura i njihove majke Janje. Braća Madžura odvedena su u logor u Rajlovac gdje im se gubi svaki trag, a njhovi posmrtni ostaci ekshumirani su nakon rata.
