U presudi koju je pročitala Kosović navodi se da je Berjan, u cilju etničkog čišćenja nesrpskog stanovništva, lično učestvovao u naoružavanju srpskog stanovništva u Doglodima, a kao komandir čete lično je učestvovao u protjerivanju, mučenju, nezakonitom lišavanju slobode te je naređivao likvidacije civila i ratnih zarobljenika na području općine Ilidža.
On je lično komandovao svojom četom prilikom opkoljavanja i napada na naselja Bare i Doglode, kojom prilikom je zarobljeno dvadesetak hrvatskih civila i četiri pripadnika MUP-a.
Pripadnici MUP-a su teško fizički zlostavljani, udarani nogama i kundacima, te odvedeni u osnovnu školu u Osjeku a nakon toga u policijsku stanicu na Ilidži. Između ostalog, tjerani su da čiste vlastitu krv. Oni su razmijenjeni nakon tri mjeseca.
I hrvatski civili su izvođeni i zlostavljani, a na kraju im je naređeno da se presele u Kiseljak. Berjan je učestvovao u pljački imovine hrvatskih civila.
Navedeno je da je Berjan učestvovao u pljački i premlaćivanju hrvatskih civila braće Madžuka i njihove majke Janje. Braća Madžuka su odvedena u logor u Rajlovcu, gdje im se gubi svaki trag, a njihova tijela su ekshumirana nakon rata. Berjan je bio lično prisutan kada su pripadnici njegove jedinice teško fizički zlostavljali Božu Bagarića u Doglodima, lično je organizirao prevoz opljačkanih stvari, vršio je strogu kontrolu kretanja civilnog stanovništva, pljačkao je vozila, poljoprivredne mašine...
Nakon što je saopćena presuda, Berjan je uzviknuo da ne želi da sluša nepravdu, te da se ružno osjeća zbog visokog pritiska pa je izveden iz sudnice i nije ni saslušao obrazloženje presude.
Sutknjika Kosović je u obrazloženju posebno naglasila Berjanovu komandnu odgovornost, što potvrđuje i to da su ga stanovnici područja Dogloda zvali "komandantom" i "vojvodom".
Civile koje je oštetio Berjan sud je uputio na parnični postupak. Berjanu je u kaznu uračunato i vrijeme provedeno u pritvoru od 31. maja 2006. godine.
