Izložbu "Ex-ordinary" su zajednički koncipirali, kreirali i realizirali kustosi i umjetnici iz sedam gradova bivše Jugoslavije. Umjetnici: Driton Selmani (Priština), Gjorgje Jovanovik (Skopje), Ivan Hrkaš (Sarajevo), Jovana Vujanović (Podgorica), Maja Smrekar (Ljubljana), Nemanja Nikolić (Beograd), Tea Hatadi (Zagreb); kustosi: Branka Vujanović (Collegium artisticum), Elena Veljanovska (Kontrapunkt Skopje), Ivana Meštrov (Slobodne veze, Zagreb), Lulzim Zeqiri (Te Dudi, Priština), Ljiljana Karadžić (Centar za savremenu umjetnost Crne Gore, Podgorica), Miha Colner (Photon LJubljana) i Miroslav Karić (Nezavisna asocijacija Remont Beograd).
Regionalni tim umjetnika i kustosa koji je formiran za ovaj projekat imao je priliku da se susretne, poveže i započne zajednički rad u Kreativnom ateljeu Jožef Nađ u Kanjiži u junu i julu ove godine. Pod pokrovitetljstvom Evropske unije - Program kulture 2013, izložbu je inicirano The No Borders Orchestra (NBO), interdisciplinarni projekt koji traga za novim vidom komunikacije u regionu bivše Jugoslavije, čije je rezultate prethodno pokazalo angažovanje dinamičnog profesionalnog simfonijskog orkestra sastavljenog od muzičara iz bivših jugoslovenskih republika.
Regionalna dimenzija ovog projekta nije sadržana samo u formalnom okupljanju umjetnika i kustosa iz regiona bivše Jugoslavije, već i u tematizaciji/refleksiji onoga što je nekada predstavljalo jedinstveni geografski, društveni i kulturni prostor. Uvod u izložbu je razgovor na temu Platforme povezivanja u okviru programa Art-bitraža, koji je Gradska galerija Collegium artisticum pokrenula tokom 2012. godine, a podržava je i Ministarstvo civilnih poslova BiH.
Kroz individualna viđenja neposrednog okruženja, izložba "Ex-ordinary" inicira brojna pitanja i teme o tranzicionim procesima, novim socijalnim, ekonomskim, političkim okolnostima na prostorima nekadašnje zajedničke države. Radovi koji su odabrani za ovu izložbu bave se fenomenologijom prostora i antropologijom osjećanja (strah, ljubav, bijes i sreća) kao i devijacijama sjećanja i anticipacijama budućnosti. Koncept običnog i normalnog života u bivšoj Jugoslaviji, koji se najčešće odnosio na ideju o srednjoj klasi, obično se povezuje sa periodom od trideset godina relativne ekonomske stabilnosti (1960-1990). Međutim, imajući u vidu globalne tendencije individualizma i ekonomskog darvinizma u posljednje dvije decenije, ovaj koncept se (iz različitih razloga), ukazuje zastarjelim. Ono što se nekad smatralo osnovnim ljudskim pravom, danas se posmatra kao slobodna volja koja zavisi od fleksibilnosti i dovitljvosti bivših običnih (ex-ordinary) građana.
